Writing Short Fiction - short story

Dear Friends,

Voor mijn vak 'Writing Short Fiction' moest ik een short story schrijven. Voor als je geïnteresseerd bent in wat ik hier op de universiteit aan het doen ben heb ik hier mijn short story:

The different rules of summer

I was seven when I first came here, after my mama left to go live with her boyfriend in Amsterdam, the opposite side of the country. My papa and I needed a fresh start, we moved house and therefore I had to go to a different school. Also this meant a new summer holiday ritual.
So here I am sitting in the small Toyota towards our destination. Although small and confining from the inside it is taking us places far away. And there it was, ‘Chaleur’, our home for the next two weeks. We drove to our usual spot and set up camp in a matter of minutes, since we’ve had ten years to practice our tent building skills. We unpacked our bags full of all the necessities. The most important of all being the food we wouldn’t survive without, stroopwafels for me and drop for my dad.
After we finished setting up the tent, papa gave me a hug and told me to go get some lunch at the bakery on the camping ground. I walked to the bakery andordered two croissants and a baguette. Even though I always get bad grades in French, the sentence ‘Je voudrais due croissants y une baguette.’ is one that I know by heart. On my way back I could see that Elena and Eduardo had already arrived. I kept walking and didn’t look towards Timmy’s spot.

Every summer there would be new people that came to stay on the camping ground. Timmy and I were the original duo. Over the summers after more people would add to our duo, turning it into a group. We come from all over Europe, so we decided English would be the easiest language to communicate in.
Daisy and Jasmine are the latest members, from England, they came here for the first time three years ago. That summer they came to stay Timothée and Jasmine got very close, very quickly.

Last summer I was walking to the treehouse Timothée and Alex built, le Rameau, our groups’ usual spot. I saw Timothée and Jasmine kissing. I simply turned around and walked away, tears filling my eyes.
I was happy he had found some happiness.

I remember my favourite summer. It was four years ago when we went to Disneyland for a couple of days. I shared a room with Alessia and Sofia. We would wake up to an alarm clock that played ‘It’s A Small World After All’ which never failed in us getting up as fast as possible to turn off the alarm. We would have Winnie the Pooh pancakes for breakfast, and wait for the others to get up. Timmy and Alex would always try to soak our pancakes with syrup when we weren’t watching, their massive grins gave them away every time.
We all bought matching glittery Mickey Mouse ears, reasoning we would not loose each other if we wore them. We would run to the furthest end of the park in the morning to avoid the queues as much as possible. If we ran into a long queue we would pass the time by singing Disney songs. We watched the parade while watching the kids run around in their favourite Disney outfits, talking about how we would come back one day with our kids and dress them up all the same.

There was one summer, I think it was six years ago when we were eleven, it was the summer Timmy and I spend a lot of time together. It was the summer his parents split up and he came with only his mère and his petit frère. We talked a lot, about nothing and everything while sitting on the beach. We watched sunsets, the warm light of the sun turning everything around us into deep colours. I would look at Timmy as he told me stories, as he tried to figure out the English words that matched the French ones in his head. He would smile, his eyes a warm hazel in the dying sunlight. And I couldn’t help but smile back at him, hoping he would look at me the same way.

The summer after that was like something had changed. It was the summer Alex, James, Emily and Mia came to ‘Chaleur’ for the first time.
I would watch him as he’d be talking to the group, they all watched him attentively. He always was a good storyteller, I guess he finally found a larger audience.
The second summer they came I stopped feeling sorry for myself and I made friends with them. They are English which meant Timmy and I had a chance to improve our speaking. A usual day was spend at the beach and eating ice cream in town. Timmy and Alex were away a lot, they said they were working on a secret project. At the end of that summer they showed us the secret project.
It was a treehouse. It had a ladder that led to a platform, and a second ladder that led up to a second platform. There was even a bridge made of ropes that would take you to a branch on the tree next to it. It was by far the best treehouse I’d ever seen. They called it ‘le Rameau’, Timmy had been teaching Alex French while they were building the treehouse, so they thought a French name would be most suited.

I did not want to come this summer, but my papa made me go. He said it was important to be together with the group and “process what happened”. I know he means well but I do not see how being with the group will make me feel better. It just reminds me of what happened. Of who is missing. So here I am on my own, away from the group, healing my way towards resenting the group.

I remember last summer when as I was walking through the forest on the way to the treehouse. Timothée was headed in the same direction, also on his way to le Rameau. We said the usual ‘Hi’ and ‘How are you’, it sounded like strangers greeting each other. He smiled a regular smile, one that didn’t reach his eyes, and continued walking.
I just stood there watching him walk away. I watched him walk until he was out of sight. I turned around and walked back towards the campground, trying not to think of Timmy and the treehouse.

Schoolwork and an exciting holiday

Dear Friends,

Ik ben op de helft van mijn studie hier aan Griffith University. Het is nu nog alleen mijn assignments afronden en dan is het paasvakantie. Ja dat hoor je goed paasvakantie, omdat het in april is en niet in mei dus geen meivakantie, en ook geen spring break want het is hier geen lente maar herfst. Ik moet eerlijk zeggen dat het in mijn hoofd totaal geen herfst is, ik heb juist het gevoel dat het warmer moet worden niet kouder. De seizoenen zijn dus nog steeds even wennen maar aan de rest ben ik nu wel gewend.

Australië, en vooral de Gold Coast voelt nu echt als mijn thuis. En wat een plek om te wonen. Het is 10min met de tram naar het strand en 10min naar de uni. Ik zit op de perfect plek tussenin (ik ben dus inmiddels verhuist en woon nu op mezelf).

Ik kijk enorm uit naar de vakantie want ik heb iets heel bijzonders gepland. Ik ga namelijk naar Nieuw Zeeland!!!
Ik kan het nog steeds niet geloven. Het was dan ook erg kort dag gepland, dus het is crazy dat ik morgen al vlieg!
Om je een korte samenvatting te geven van wat ik ga doen:

Ik ga samen met Melissa, een Duitse student. We klikken super goed dus ik vind het erg fijn om samen met haar te gaan reizen.
We beginnen in Auckland, het noord eiland. Hier verblijven we twee dagen in een hostel tot onze tour begint. Vervolgens gaan we met een groep van 16, in een bus Nieuw Zeeland verkennen. Dan gaan we van Auckland naar Coromandel (waar ze een prachtig strand hebben uit Narnia), van Coromandel naar Waitomo, van Waitomo naar Rotorua (waar we naar een Maori village gaan en Hobbiton!), van Murupara naar Taup?, van Taup? naar Wellington en van Wellington nemen we de boot naar het zuid eiland. Daar gaan we van Kaik?ura naar Christchurch, van Christchurch naar MacKenzie Country, van Mackenzie Country naar Queenstown (waar vanuit we naar Milford Sound gaan), van Queenstown naar Wanaka, van Wanaka naar Franz Josef (waar ik met een helikopter, mijn eerste helikopter vlucht!, naar de gletsjer op ga en daar ga hiken) en dan van Franz Josef weer terug naar Christchurch.

Ik ga natuurlijk nog super veel andere dingen doen en heel veel meemaken maar dit is een korte samenvatting van wat ik nu al gepland heb.
Het is een heftig programma maar ik weet zeker dat het de tijd van mijn leven wordt J

Springbrook and Lamington National Park

Dear Friends,

In plaats van naar mijn les ‘Page To Stage’ te gaan dinsdag, heb ik met twee vreemden afgesproken naar Springbrook National park te gaan. Ik zit namelijk in een road trip groep van Griffith, en hier werd gevraagd of er iemand was die mee wilde gaan. Ik heb zelf geen auto en kan überhaupt geen auto rijden. Dus wanneer er iemand is die me ergens heen kan rijden waar ik anders niet met openbaar vervoer kan komen, kan ik de kans niet laten gaan. Deze twee vreemden waren een local genaamd Zak en een Amerikaanse Megan. We keken er allemaal naar uit om het park te zien. We begonnen met drie van de uitzichtpunten, waarbij we uitkeken op de prachtige bergen, groene natuur, in de verte de zee en een prachtige blauwe lucht.

Next up was de hike van Purling Brook Falls. Dit was een hike van 6km, onder een waterval en vervolgens omhoog boven de waterval. Je kon een extra 2km hike toevoegen naar Warringa Pool, waarin je kon zwemmen. Dit leek ons een goed idee want een duik op een warme dag, zeker tijdens een lange hike, is heerlijk om een beetje af te koelen.

En daar gingen we dan op onze mooie hike. Eerst naar beneden met veel treden en slalommen. Onderweg zagen we erg coole reptielen en zelf een wallaby. De waterval was prachtig. Onderaan voelde we de mist van de waterval. Rondom de waterval was de natuur super groen en vol prachtige palmbomen.

Om bij de Warringa Pool te komen, moesten we door een iets moeilijker wandelpad lopen. Met enige obstakels van omgevallen bomen en spiky lianen. Eenmaal aangekomen kwamen bij een kleine waterval die uitliep tot een plek waar je kon zwemmen. Na een erg koude maar wel heel verkoelende duik te hebben genomen was het tijd om op te drogen in de zon. Toen zag Megan opeens een bloedzuiger op mijn arm. Ik besloot hem eraf te trekken want zout had ik nou helaas niet bij me. Dit ging gelukkig best makkelijk maar het was wel ff schrikken. Ze zijn niet gevaarlijk maar het is wel naar om een vies slijmerig beest aan je vast te hebben zitten….

Toen was het tijd om terug te gaan naar de waterval en de berg te beklimmen om bovenop de waterval te komen. Dit viel eigenlijk best mee want het pad was niet stijl en door te slalommen en een paar treden waren we heel gemakkelijk omhoog aan het lopen. Omdat de hike best lang was en om ons af te leiden van de klim hadden we gelukkig Megan met een goede hike playlist.

Eenmaal boven was het genieten van nogmaals een prachtig uitzicht en was het tijd om weer terug naar huis te rijden. Kortom een perfecte dag in een super mooi nationaal park. Ik hoop nog een keer terug te gaan om een andere hike te doen of in de avond wanneer de sterren prachtig zijn.

De week erna was er weer een dinsdag en dus weer tijd om erop uit te gaan met de ‘Tuesday Adventure Club’. Dit keer zijn we met z’n drieën naar Lamington National park gegaan. Helaas was het weer wat minder en regende het best heftig onderweg. Toen we eenmaal waren aangekomen was het gelukkig gestopt met regenen.

De eerste stop was een plek waar je vogels kon voeren. Dit was best cool want de vogels klommen op je, zelfs op je hoofd!

Toen gingen we de treetop hike doen, dit was een hike door de bomen heen met bruggen en platformen. Blijkbaar zijn bomen waarvan ik dacht dat heel cool waren omdat de wortels heel hoog waren, geen bomen maar lianen! Er is blijkbaar een virus dat zich op de bomen nestelt, vervolgens groeien daar lianen uit die zich om de boom heen wikkelen. Dit gaat door tot de boom omringt is door lianen en dan eten die de boom op tot alleen de liaan overblijft. Het ziet eruit als een boom maar dat is het niet! Dit geeft wel een cool effect want de boom is dus hol. Je kunt erin kruipen en dan naar boven kijken naar de lucht.

Tijdens de treetop walk was er een ladder die omhoog liep tegen een boom aan. In bomen klimmen doe ik al van jongs af aan dus natuurlijk was ik degene die meteen de boom in klom. Megan en Zak volgde me vervolgens naar het eerste platform en vervolgens naar de tweede waar we net op paste met z’n drieën. Eenmaal daar konden we uitkijken op de boomtoppen, omdat we zelf in een boomtop zaten. Dit was echt fantastisch!

De treetop walk eindigde in een botanic garden. In deze botanic garden had ik het gevoel dat er elk moment een velociraptor uit de planten kon springen want het leek verdacht veel op de natuur van Jurasic Park.

Eenmaal terug hebben we lunch gegeten, overdekt want het regende best hard. Dit stopte niet dus we besloten naar Tambourine Mountain te gaan. Hier was een ijswinkel die een van de beste is in de Gold Coast. Dit moesten we toch echt voor onszelf uitproberen. En inderdaad, het was het beste ijs wat ik tot nu toe hier op had! Ze hadden ook de smaak Dutch Chocolate, ik vroeg me af wat het Nederlands maakte maar daar had de werknemer helaas geen antwoord op.

Toen zijn we naar een prachtige plek gelopen waar veel watervallen waren en pools waar je in kon zwemmen. Dit was echt super mooi, omringt met bergen en bos. Helaas begon het weer te regenen dus zijn we terug naar de auto gegaan.

Zak wist een goed uitkijk plek, een plek voor paragliders, waar we de zonsondergang konden zien. Dit leek ons een zeer goed plan. Het was wel een beetje fris en bewolkt maar dat kon de pret niet drukken. Het was nog steeds een goede afsluiting van een heerlijke dag.

Noosa Heads

Dear Friends,

De universiteit heeft voor zaterdag een dag reisje gepland naar Noosa Heads, dit is een busreis van 2 ½ uur. Dit is best lang en daarom vertrokken we om 7uur in de ochtend. Eenmaal aangekomen was het een paar meter lopen naar het strand en wauw wat een kleuren. De meest turquoise zee die ik ooit heb gezien en een prachtig wit strand die tot ver in de verte uitliep. Aan de rechterkant was een prachtig begroeid nationaal park. Nadat de Griffith Mates (de mensen van de universiteit) hun tent op het strand hadden opgezet en ik mijn spullen eronder had neergelegd vertrokken we naar het nationale park voor een hike.

Het was op het heetst van de dag en natuurlijk was het berg op. Het was niet de meest relaxte wandeling in de hitte maar wauw wat was het mooi. Aan de rechterkant een prachtig bos van palmbomen en bamboe met wilde koala’s en aan de linkerkant de prachtige zee die op de rotsen en strand golfde.

De zee was kalm, alleen maar kleine golfjes. Perfect om een beetje op een surfbord rond te dobberen. Het eindpunt van de hike kwam uit op een aflopend rotspunt. Aan de punt waren er in de rotsen plekken waar je kon dobberen in rockpools. Dit zag er fantastisch uit, helaas hadden we geen tijd om er in te zwemmen want het was tijd om weer terug te gaan.

Eenmaal terug op het strand was het tijd voor lunch. We zijn naar café le monde geweest. Hier hebben we heerlijk gegeten. Toen was het eindelijk tijd voor een duik in de prachtige zee. Het was zo rustgevend, zo anders dan de hoge golven van de Gold Coast. Dit was wat ik me voorstel als ik een paradijs strand voorstel.

Noosa wat een paradijs, nu officieel mijn favoriete plek in Australië.

Byron Bay

Dear Friends,

Dit was een weekend om nooit te vergeten.

Vrijdag vertrok ik naar de alternatieve, toeristische en prachtige stad Byron Bay. Hier begonnen we de avond met een BBQ en een avondje stappen, kortom een prima eerste avond.

Zaterdag begonnen de activiteiten, hier keek ik het meest naar uit. We begonnen met een surf les. Na wat basis uitleg en geoefend te hebben met opstaan op het strand was het tijd om het water te trotseren. Door de golven en stromingen ploegen om uiteindelijk ver genoeg in de zee te komen om een golf te kunnen pakken. Gelukkig stond het water super laag dus ik kon makkelijk staan met mijn surfplank op heup hoogte. De eerste keer hielp een instructeur mij door de plank achter vast te houden. Dan hou je het bord aan de zijkanten vast en zorg je dat je voeten aan de achterkant van de plank liggen. Dan is het als de gekte paddelen en proberen te staan. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. Het is me zeker iets van 5 keer gelukt om te staan. Geen slecht begin maar ik moet zeker nog een paar keer oefenen om wat makkelijker en vooral langer te kunnen blijven staan. Het was hard werken maar echt heerlijk om een ochtend in de zee door te brengen ik ga zeker snel nog een keer surfen J

Na lunch en een korte pauze was het tijd voor een fantastisch hike naar de vuurtoren van Byron. Het was op momenten best wat klimmen maar het was zeker het uitzicht waard. De prachtige stranden en rotsen, en het meest oostelijke punt van Australië. De terugweg over het strand maakte dit toch wel een van de mooiste hikes die ik ooit heb gedaan.

Eenmaal terug was het tijd voor avondeten en daarna weer dansen in de clubs. Dit hielden ik en mijn vriendinnen alleen niet lang vol want we waren kapot na deze drukke en fantastische dag. En we moesten de volgende ochtend om 6uur opstaan want er stond iets heel bijzonders op het programma namelijk……. SKYDIVEN.

Dus daar waren we dan om 7uur in de ochtend klaar om uit een vliegtuig te springen. Deze pret moest alleen even wachten want helaas regende het. Zodra het ophield was het dan toch tijd om te gaan en waren ik en 9 uitverkorenen de eerste groep die mochten springen. Samen met twee nieuwe vriendinnen, Miyu uit Japan en Natascha uit Engeland kregen we dan eindelijk ons pak aan. En daar gingen we dan op naar de lucht in een klein vliegtuigje. Dit vliegtuigje had geen stoelen en gordels, ook was er geen deur maar wat plastic die ze pas toen we al hoog in de lucht waren omlaag deden. Toen eenmaal in de lucht was het tijd voor de eerste om uit het vliegtuig te springen. Dit was toch wel het enige moment dat ik ff de spanning in mijn buik voelde toen de eerste mensen uit het vliegtuig sprongen en meegevoerd werden met de wind. Maar toen was het mijn beurt om uit het vliegtuig te springen, op dat moment had ik geen tijd om veel na te denk en was het gewoon gaan. Het eerste moment vlieg je als een bal door de lucht tot je een positie gevonden hebt. Dan vlieg je door lucht als een vogel in vrije val. Het was bewolkt dus ik vloog door een wolk en voelde de harde druppels op mijn huid. En toen werd het prachtige uitzicht van Byron Bay zichtbaar door de waas van de wolk. Het groene landschap dat uitloopt tot strand en zee. En de prachtige groene kleuren van het binnenland vol bergen. De parachute ging open en toen was het simply genieten van het uitzicht en de adrenaline van uit een vliegtuig vallen. Wat een heerlijk gevoel, toen ik eenmaal was geland was ik zo enthousiast dat ik het liefst meteen nog een keer ging.

Na de beste start van de ochtend was de volgende activiteit zee kajakken. Ik was op dit moment flink moe en keek ernaar uit om een beetje op het water te dobberen en te kijken of er schilpadden of dolfijnen te zien waren. Deze verwachting was helaas niet hoe mijn middag is gelopen. Na door de golven te hebben geploeterd om ver in de zee te komen was er niks te zien van schilpadden en dolfijnen. Ik werd opeens vreselijk misselijk, en werd toen zeeziek in de kleine kajak, gelukkig was er een zee naast me…… Als dat nog niet erg genoeg was, moesten we een golf pakken om terug naar het strand te gaan. Dit deden we erg goed, alleen wat we niet wisten was dat we een van de grootste golven pakte die volgens de instructeur een van de grootste was die hij in jaren had gezien. En daar gingen we dan, we flipte ondersteboven en ik had een moment waarin ik heel lang onder water rolde tot ik gelukkig omhoog werd getrokken door een instructeur. De kajak lag horizontaal voor me en achter kwam er nog een grote golf aan. En daar ging ik weer ik werd snel naar onder getrokken door de instructeur. Gelukkig, want ander was de kajak op mij gevallen. Toen ik boven kwam merkte ik dat mijn wijsvinger aan mijn rechterhand pijn deed en de instructeur nam me snel mee het strand op en naar de hut om mijn vinger te koelen.

Mijn vinger was blijkbaar flink gekneusd. Dus dit was mijn niet zo fantastische ervaring met zee kajakken. Gelukkig was het de laatste activiteit van dit geweldige weekend en kon ik na de reis naar huis lekker lang slapen en mijn vinger rusten. Tot natuurlijk de volgende dag want het was weer tijd om naar uni te gaan.

First week of uni

Dear Friends,

Het is zover mijn eerste week aan de universiteit van Griffith is voorbij. Maandag begon mijn eerste les, ‘Drama: performance skills’. Dit is de perfecte les om mee te beginnen. Het is vooral gek doen met drama spelletjes en werken aan verschillende rollen. Met een leuke groep mensen weet ik zeker dat dit een leuk vak gaat worden. We gaan dinsdag met een groot deel van de groep naar de film dus de groep zit wel goed.

Dinsdag had ik het vak ‘Page to Stage’. Voor dit vak gaan we een toneelstuk doen genaamd ‘Rhinoceros’. Zeker een aparte keuze, maar vast ook heel leuk. Ik heb zelf nog nooit een toneelstuk gedaan dus ik vind het ook wel spannend. Ik heb dan ook gekozen voor niet te grote rollen. Ik ben zowel de naamloze ober als de naamloze brandweervrouw. Wish me luck!

Woensdag had ik deze week een vrije dag maar na week 1 heb ik op woensdag 2 blokken van 3 uur repetitie voor ‘Drama’ en ‘Page to Stage’.

Donderdag had ik in de ochtend ‘Writing Short Fiction’, voor dit vak ga ik korte fictie verhalen schrijven. Dit vind ik best moeilijk aangezien ik nog nooit een verhaal heb geschreven, maar ook heel leuk want ik kan er veel van leren. Daarna had ik ‘Digital Photography’, dit was echt super gaaf. We hebben geleerd dat als je een kamer geheel verduisterd en een klein gat maakt bij het raam, waar dus licht doorheen komt. Als je dit doet dan kun je op de muren zien wat er buiten is, dan wel ondersteboven. Want licht reflecteert, dus het laat letterlijk zien wat er buiten is op de muren doordat er licht door een klein gat komt. Heel bizar maar wel heel cool. Als ik foto’s maak voor mijn fotografie les zet ik die ook op mijn blog onder het kopje ‘Digital Photography’. Dus als je ineens foto’s ziet waarvan je denkt wat is dit voor een experimenteel iets dan is dat waarschijnlijk van mijn fotografie les.

Dan ten slotte vrijdag, de laatste dag voor het weekend. Ik begon weer met een lesje ‘Writing Short Fiction’, en vervolgens ‘Gothic Literature’. Voor ‘Gothic Literature’ moet ik vijf boeken lezen in het Gothic genre, dit is zeker te doen in 12 weken. Maar natuurlijk hebben ze het zo gepland dat je in de eerste vijf weken de boeken moet lezen en daarna doen we films en series. Het is niet alsof ze dit beter hadden kunnen verdelen door het om en om te doen. En als je denkt dat het tentamen pas aan het einde is, dan heb je het mis want elke week krijgen we een toets over het boek dat we hadden moeten lezen. Dus dit wordt flink doorlezen, maar gelukkig vind ik het leuk om in dit genre te lezen, dat scheelt iets.

O week - part 2

Dear friends,

Dinsdag avond was er een roller disco. Dit was een feest op de hoogste verdieping van de campus parkeerplaats. Hier hadden ze gratis BBQ, snow cones en ijs in kleine bolletjes. Ook hadden ze veel kermis “attracties” zoals ballen gooien, darts gooien, etc. Het leukste was natuurlijk de disco. Dit was een gedeelte van de parkeerplaats waar ze roller skates hadden en een plek om te skaten op je favoriete disco nummers. Dit was echt super leuk want ik heb al in geen 10 jaar meer geskatet, gelukkig kon ik het nog wel. Na het skaten heb ik me in het eten en de kermis spelletjes verdiept. En ik heb de avond afgesloten met het winnen van niet een, maar wel twee knuffels!

Woensdag was er een pool party. Hier ging ik alleen naartoe maar al snel had ik een groep meiden die ook alleen waren en hebben we er een super leuke middag van gemaakt met zwemmen, struggles met op de glijbaan klimmen, op floaties springen en lekker lunchen. Na deze gezellige middag en super leuke nieuwe mensen te hebben ontmoet, had ik nog een twilight walk op het programma staan. Dit was een strand wandeling tijdens zonsondergang. We hebben met een grote groep de tram naar Broadbeach gepakt en zijn van Broadbeach naar Surfers Paradise gelopen. Het strand was zo rustgevend door de afnemende warmte, de kleine hoeveelheid mensen en het licht dat steeds minder fel werd.
Een heerlijke wandeling om de dag af te sluiten.

En toen ging de wekker zeer vroeg de volgende dag want er stond een dagreisje op het programma. Met veel internationale studenten zijn we naar Currumbin Wildlife Sanctuary gegaan. Hier keek ik het meest naar uit want ik wist zeker dat ik eindelijk koalas ging zien. Niet alleen zien maar ook knuffelen. Dit was dan ook het eerste wat ik deed toen we het park ingingen, naar de koalas. Ze waren nog schattiger dan verwacht, en zo zacht <3.
Na dit prachtige moment was het tijd om de rest van het park te verkennen. Ik heb alles gezien van slangen, dingos, kangoeroes, krokodillen, You name it! En ik heb zelfs een slang vastgehouden en kangoeroes geaaid. De foto’s geven deze dag het beste weer, want ik heb zo veel fantastische dieren gezien, teveel om op te noemen.

De laatste dag moest er toch wel wat serieus gedaan worden, dus had ik een lecture over alles wat ik moest weten voor het begin van mijn studie. Daarna had ik een vrije middag en was het s avonds tijd om deze perfecte introductieweek af te sluiten met een dansje bij de Beach Party. Hier ben ik met vriendinnen die ik tijdens de pool party heb ontmoet heen gegaan. Het feest begon op de uni en eindigde in Surfers Paradise. Na de hele avond vol te hebben gedanst in onze Hawaiian shirts, sloten we de avond af met wat Maccas op het strand.
Kortom het begin van een hele bijzondere tijd in Australië.

Bday celebrations and O week part 1

Vorig weekend heb ik mijn verjaardag hier aan de andere kant van de wereld gevierd. Ik ben nu officieel geen tiener meer, maar wel 20 jaar oud, en dit moest gevierd worden. Het was wel heel raar om mijn familie niet te zien op mijn verjaardag. Wel bestaat er gelukkig Facetime en zo heb ik ze toch nog even kunnen zien.

Om mijn verjaardag te vieren ben ik samen met Veerle een Nederlands meisje die ook op de HAN zit naar Surfers Paradise gegaan. Dit is zoals de naam misschien al weggeeft het surf paradijs de Gold Coast en dus ook het meest toeristische strand van de Gold Coast. Het is een soort Miami van de Gold Coast. Met mooie witte stranden, een turquoise zee en de hoge skyscrapers is deze plek zeker wel foto waardig. Om het perfecte uitzicht op deze mooie plek te vinden hebben Veerle en ik de hoogste skyscraper opgezocht en de lift naar boven genomen. Eenmaal boven was het genieten van het fantastische uitzicht op Surfers Paradise.

Om de avond af te sluiten heeft Susie voor mijn verjaardag mijn favoriete eten gekookt: lasagne. En als toetje een heerlijke Toblerone mouse. Het eten was heerlijk (de lasagne niet zo goed als die van pap maar wel heel lekker). Ook heb ik zelfs cadeautjes gekregen van Susie en Brad. Een koala knuffel, boekenlegger en een vest met een kangoeroe erop. Super lief om toch nog een cadeau te krijgen voor mijn verjaardag.

Na het weekend is het eindelijk zover ben ik officieel een student aan Griffith University. Dit doen we natuurlijk op z’n Australisch met een oriëntatie week. Het universiteit ’s leven lijkt tot nu toe verdacht veel op de Amerikaanse films. Ten eerste is de campus gigantisch met meer dan 50 gebouwen. Ik begon daarom mijn oriëntatie met een hoog nodige campus tour. Deze duurde 45minuten en we hebben niet eens de hele campus gehad dus dat wordt toch kaart lezen voor de eerste weken. Vervolgens was het tijd om alle feestelijke bezigheden te bekijken. Overal was er iets te doen, gratis snow cones, ice scream, fairy floss, gigantische jenga, bowlen, klimmuren en nog veel meer.

Om deze drukke dag af te sluiten was er een pool movie night. De film was Venom, deze had ik nog niet gezien dus dit was het perfecte moment om deze film voor het eerst te kijken. Nou kan dit natuurlijk geen normale movie night zijn, we zijn hier nou eenmaal in Australië. Deze film avond was een avond met gratis popcorn en drinken, en het belangrijkste: een zwembad! Het duurde niet lang voordat ik een duik nam in het zwembad. Maar toen de film eenmaal begon moet ik eerlijk toegeven dat ik snel de droogte heb opgezocht want het begon best koud te worden. Het koelt hier best wel af in de avond maar gelukkig had ik een handdoek mee die me lekker warm en toasty hield tijdens de film.

Na de film ben ik richting huis gegaan samen met wat nieuwe vrienden. Vanaf de Uni is dit 10min met de tram en vervolgens 20 minuutjes lopen. Dit ga ik natuurlijk niet in de avond in mijn eentje lopen dus mijn plan was een Uber te nemen. Ben en Bella moesten 1 stop verder met de tram waar Ben’s auto geparkeerd stond, en boden aan mij thuis af te zetten. Hier zei ik natuurlijk geen nee tegen, maar eerst was het tijd voor wat eten. We zijn naar de dichtstbijzijnde Maccas gereden (Maccas is hier Mcdonalds). Dit gingen we natuurlijk niet in de auto opeten dus we zijn naar de overkant gereden, waar toevallig het pretpark Movieworld lag. Hier zijn we de parkeerplaats opgereden en hebben we op een picnic blanket ons eten opgegeten. Het perfecte einde op een fantastisch eerste dag van mijn nieuwe realiteit aan de andere kant van de wereld.